Nieuwe werkruimte

Nu het "bouwpakket" klaar was, kon begonnen worden met het echte bouwen van de Orm.
Aangezien de Orm 10 meter lang zou worden was de garage hiervoor niet groot genoeg meer.
Henri week daarom uit naar boerenschuren welke in de omgeving van zijn woonplaats veelvuldig voor komen.
Verschillende vriendelijke boerenbedrijven wilden hem werkruimte bieden gedurende de zomerperiode, de tijd dat hun schuur niet werd gebruikt voor de opslag van kool.

Henri moest echter doorwerken, want in de herfst hadden de tuinders hun schuren weer nodig en zou hij hier niet meer kunnen werken.
Vele avonden, weekends en vakantiedagen bracht Henri zo door in schuren.
Je moet toch iets over hebben voor je hobby zei hij regelmatig tegen zichzelf in die tijd.
Duizenden koperen schroefjes, vele tientallen meters schuurpapier, duizenden kleine spijkertjes en honderden liters lak.
Het leek soms wel een professionele scheepswerf waar vele mensen aan het werk waren.
Toch deed Henri het allemaal alleen.

De mast

Ook de mast moest Henri zelf maken.
Hiervoor was een lange en vooral kaarsrechte stam nodig.
Niet iets dat je zo even in de winkel koopt.
Nu wil het toeval dat Henri werkt als landmeter en wist dat een aantal houten telefoonpalen binnenkort vervangen zouden worden i.v.m.uitbreiding van de stad.
Henri wist het voor elkaar te krijgen om er één te kunnen kopen.
Deze moest eerst goed drogen voor hij bewerkt kon worden, maar na een jaar was de paal kurkdroog en kon Henri beginnen.
De gehele buitenste laag werd er af geschaafd en zo hield Henri uiteindelijk een mooie ranke mast over.
Na een jaar kwamen er echter lengtescheuren in het hout, tot aan het midden toe.
Het bleek dat de oude telefoonpaal die zoveel jaren dienst gedaan had, zo doordrenkt geweest was met regenwater, dat een jaar drogen niet voldoende was geweest.
De krachten op een mast kunnen, speciaal met windvlagen, erg groot zijn.
Om het risiko van een mastbreuk uit te sluiten heeft Henri maar een nieuwe mast gemaakt, van nieuw en goed gedroogd hout.

De trailer

Wie denkt dat Henri alleen maar goed met hout hoefde te kunnen werken om een houten vikingschip te maken komt bedrogen uit.Heeft u al nagedacht over het vervoer ?
Ja hoe vervoer je eigenlijk zo’n kolos van 10 meter ?

Gezien de speciale maten die de Orm heeft, is een standaard trailer hiervoor niet te koop.
Uiteraard zijn er wel bedrijven die er eentje op maat willen maken, maar die kosten zijn voor een normaal privépersoon niet te betalen.
Op zo’n moment komt dan het zelf bouwen toch weer in beeld.
Toen iemand hem het onderstel van een afgebrande caravan aanbood, hoefde Henri niet lang na te denken.
Zelfs dit ene onderdeel werd nog uit elkaar gesneden om vervolgens met vele stalen balken en buizen tot een speciale vikingschiptrailer te worden gelast.
Alsof dit nog niet moeilijk genoeg is moest ook nog rekening gehouden worden met alle regels van de Nederlandse verkeerswetgeving.
Henri wilde immers met zijn boot en trailer de weg op kunnen.
Al met al geen gemakkelijke klus.

Het einde in zicht

Nu de trailer en de romp van de Orm klaar waren kon de Orm met vereende krachten op zijn onderstel worden getild.Hierna begon Henri met het binnenwerk van de Orm.
Tussenbalken, dekplaten, kastjes, vlonders, doften en zitplaatsen.
Al deze dingen had Henri nog niet kunnen voorbereiden, want hoe goed je de bouwtekeningen ook maakt, de exacte maten van zo’n flexibel schip zijn onmogelijk van te voren te bepalen.
Daarom klom Henri telkens maar gewapend met een centimeter de Orm in om onderdeel voor onderdeel op te meten, vervolgens uit te zagen, te passen en in te brengen in het geraamte van de Orm.
Eindelijk klaar zult u denken ?
Nee hoor, er moesten nog een paar laagjes lak op worden aangebracht om het geheel te beschermen tegen de weersinvloeden.
9 lagen om precies te zijn, op elk plankje, in alle hoeken.
Zoveel lagen waren nodig, omdat je hout dat maar 5 mm dik is, later niet meer keer op keer kunt gaan schuren om het over te lakken.
Extra bescherming is daarom nodig.

Al dit werk, al deze tijd, al deze kosten, al dit alles had Henri Houben er voor over om uiteindelijk zijn droom te verwezenlijken en tot zijn pronkstuk te komen : De Orm.
Als hij nu weer aan het begin van deze gigantische klus zou staan en weten wat hij nu weet, zou hij er weer met dezelfde passie aan beginnen, want net als de originele bouwers van deze schepen is ook Henri een echte viking.