2009 Rondje Nederland

Dit jaar wilde Henri naar havens/wateren varen waar hij nog nooit met de Orm geweest was.
Ook wilde hij oude vrienden opzoeken en hopelijk ook weer nieuwe vrienden maken.
Er moest echter nog heel wat gebeuren voordat de reis kon beginnen.
Het onderwaterschip moest geteerd worden, schip te water gelaten.
De stenen ballast, de scheepsuitrusting, kleding, eten en drinken moesten aan boord gebracht.
En als laatste moest het schip opgetuigd en vaarklaar gemaakt worden.

4/8 Vertrokken uit Broek op Langedijk.
De eerste dag wilde Henri het kalm aan doen om bij te komen van het vele werk van de afgelopen weken.
Via Purmerend richting Monnickendam.
Het zag er rustig uit bij de w.s.v. DE GEUZEN te Katwoude dus werd om een ligplaats gevraagd.
De Orm was niet alleen hartelijk welkom maar Henri viel ook nog met zijn neus in de cake, er werd die dag een verjaardag gevierd.

5/8 De ra met het zeil moest naar beneden en de mast plat om onder een brug door te kunnen en even later in de Grafelijkheidssluis geschut te worden.

Het einddoel van deze dag was Marken, de oude vissersplaats waar de Orm nog nooit geweest was.
In het noordelijk gedeelte van de haven was nog plaats vrij zodat de Orm langszij de kade kon liggen.
Toen het schip vast lag kwam de havenmeester informeren of het de bedoeling was dat er ook overnacht werd.
Na een bevestigend antwoord hierop zei de havenmeester :
"Dan zou ik hier maar niet blijven liggen, want ik moet vanmiddag gaan stapelen. Ga daar maar in dat hoekje liggen, daar lig je veilig".
Zoals altijd had de havenmeester gelijk.
In de hoek was een smal driehoekig plekje waar de Orm precies in paste.
Aan het eind van de middag lagen de schepen inderdaad soms vier rijen dik naast elkaar.

Marken

6/8 Vandaag was het doel Almere.
Mooi weer, maar geen wind of uit de verkeerde richting, dus niet zeilen.
Koers gezet naar Pampus, het oude verdedigingswerk van Amsterdam, daarna onder de Hollandse brug door naar Almere.
Na twee telefoongesprekken de Postbankpas in de telefooncel laten zitten.
Een half uur later was de kaart verdwenen.
Geen nood dacht Henri, het politiebureau is tegenover de cel, daar zal hij wel gebracht zijn.
Niet dus.
Het gebrek van een creditkaart zou Henri de hele verdere reis parten spelen, er zijn steeds meer benzinestations waar alleen met een creditkaart benzine kan worden getankt.
7/8 De Orm had nog nooit in Flevoland gevaren, dus op weg naar Biddinghuizen.
De sluis in Almere is een moderne sluis, zelfs met drijvende bolders, dus dat gaat wel heel gemakkelijk.
Wat minder goed ging was dat de motor en het roer regelmatig vol zaten met gras en riet van het kanten maaien.
Er zaten plekken bij dat de rommel over de hele breedte van het water was.
Hier zou beter op gepast moeten worden, elke buitenboordmotor loopt daarop vast.
De w.s.v. Biddinghuizen was bijna klaar met de verbouwing van hun clubhuis en had een goede ligplaats.
8/8 De Kampersluis en de Ketelsluis waren niet zo modern als de sluis in Almere, dus hebben geen drijvende bolders, maar er is altijd een trap om makkelijk de lijnen te wisselen tijdens het schutten.
In Kampen naar de oude vertrouwde w.s.v. De Bovenhaven.
Dit is een rustige vriendelijke haven waar de Orm al heel wat keren was geweest.
Een voordeel is ook dat het benzinestation naast de haven ligt.
Maar dat ging deze keer niet op, er kon tegenwoordig alleen met een creditkaart getankt worden.
Dan moet je dus wachten tot er een auto komt om te tanken en de bestuurder het verhaal gelooft dat je wel geld hebt, maar geen kaart en bereid is voor je te tanken.
Henri voelde zich net een bedelaar.

Verder gevaren naar IJsselzicht te Veessen het haventje van Nol en Henny.
Zij runnen ook het bijbehorende hotel-restaurant met een terras dat werkelijk een prachtig uitzicht heeft op de rivier de IJssel en het achterland.
Als men tijd heeft is het zeker de moeite waard om met het Kozakkenveer naar de overkant van de IJssel te varen.
9/8 Een dag niet varen, lekker genieten van de rust.
10/8 Werd te Zutphen de w.s.v. DE MARS aangedaan om kennissen op bezoek te krijgen.

11/8 De havenmeester van de w.s.v. DE ENGEL in Rheden was zo vriendelijk Henri zijn fiets uit te lenen.
Hierdoor kon deze een lekkere pannenkoek met spek gaan eten in het pannekoekhuis Strijland.
12/8 Om zijn oude buurman weer eens te ontmoeten deed Henri de haven van de w.s.v. VADA aan.
Het regende die dag, maar door de goede zorgen van de havenmeester was er toch een warme droge plek.
13/8 In 2008 deed de Orm mee aan het evenement Dorestad Herleeft.
Dus moest Wijk bij Duurstede worden aangedaan om met de oude vrienden lekker te gaan eten.
14/8 Batenburg met zijn al eeuwen oude veer over de rivier de Maas naar Demen was ook nog nooit door de Orm aangelopen.
Een goede reden om dit eens te doen.
Er was gelukkig nog 1 ligplaats vrij.
15/8 Eens kijken hoe het Leukermeer zich in de loop der jaren ontwikkeld heeft.
Er is een moderne jachthaven aangelegd.
Er zijn maar weinig ligplaatsen beschikbaar om langszij te liggen.
De meeste plaatsen werden door Duitsers ingenomen.
Van slapen is die nacht niet veel terecht gekomen, er was ergens een disco aan de gang.
De muziek was erg hard en werd over het water ver gedragen.
Toen eindelijk om 03.00 de muziek stopte kwamen de feestgangers terug naar hun schepen, ook dat ging met vele decibellen gepaard.
16/8 Aan de plassen rond Roermond liggen vele jachthavens.
De roei- en zeilvereniging MAAS EN ROER werd uitgekozen om de nacht door te brengen.
Dit bleek een goede keuze want het eetcafé De Thuishaven serveerde voor weinig geld een uitstekende maaltijd van verse producten.
17/8 Het was de bedoeling om van hieruit naar Eindhoven te varen want Henri’s oude buren uit Ede wonen daar nu in de buurt.
Maar helaas waren ze zelf vakantie aan het houden in Zeeland.
Om het zijkanaal van Eindhoven niet twee maal te hoeven varen besloot Henri maar door te varen richting Tilburg.
Deze stad met zijn oude Piushaven heeft een speciale aantrekkingskracht.
De Orm heeft dan ook meegedaan aan het evenement MariVin ter behoud van de Piushaven.
Helaas waren ook hier de oude vrienden zelf op vakantie.

18/8 Het was prachtig weer dus werd een rustdag ingelast.
Het schip en zijn bemanning konden een schoonmaakbeurt goed gebruiken.
19/8 De w.s.v. GEERTRUIDENBERG is al vele jaren een vaste aanloopplaats.
Het echtpaar Geluk dat daar de scepter zwaait zijn echte vrienden geworden.

20/8 Henri’s zoon was naar Geertruidenberg gekomen om met zijn vader te gaan varen.
Deze dag was de Biesbosch uitgekozen.

De Orm had zonder problemen vaker in de Biesbosch gevaren maar deze dag werd een fiasco.
Dit jaar was er een speciaal soort wier, 1 cm breed, dat vast zat aan de bodem.
Zeilend had de Orm een aardig vaartje maar toen het schip in een wierveld terecht kwam brak het roer en werd dus onbestuurbaar.
Dus werd de buitenboordmotor gestart om het schip weer stuurbaar te maken.
Het wier bleek echter zo taai dat de motor er op vast liep.
De derde mogelijkheid om met een vikingschip vooruit te komen is roeien.
De twee mannen slaagden er met moeite in het schip uit het wier te halen.
Helaas liep de Orm een eind verder weer vast in een wierveld.
Dus maar zo gauw mogelijk de Biesbosch verlaten en terug naar Geertruidenberg.

21/8 Het reserve roer werd aan het schip gemonteerd.
Prachtig weer, een flinke bries uit het westen.
De twee mannen besloten eens lekker te gaan zeilen.
Robin was al vaak over de Moerdijkbrug gereden met de auto en wilde hem nu wel eens vanaf de onderkant bekijken.

Daarna de rijglijn van het zeil aan de ra losgemaakt en het schip sprong vooruit.
De acht schoten van het zeil goed gezet en bijna zonder het roer te hoeven gebruiken werd het Hollands Diep afgeraced.
Daarna de Bergsche Maas tot Heusden.
Het ging steeds harder waaien en de weersverwachting was slecht, dus maar niet verder gevaren.
De terugtocht naar Geertruidenberg op de motor duurde wel wat langer.
22/8 Eerst naar het oude stadje Heusden, waar een bunkerschip ligt, om benzine te halen.

Daarna de Afgedamde Maas op.
Hier brak het bevestigingstouw van het ( reserve ) roer.
Bij de w.s.v. HET ESMEER vlakbij Aalst werd de Orm hartelijk ontvangen en er was een rustige ligplaats gegarandeerd.
Het versleten stuk werd van het touw gesneden en een nieuwe grommer ( Turkse knoop ) in het touw gesplitst.
Daarna het touw van buiten naar binnen door het roer, door de roerknobbel, door de huid van het schip en binnen in op het spant vastgezet.
Alles bij elkaar een behoorlijke klus van ruim een uur.
Daarna een welverdiend pilsje en een goede maaltijd in de verbouwde "Schippers Inn".
23/8 De Orm lag om 08.00 voor de Wilhelminasluis.
Twee rode lichten ( sluis wordt niet bediend ).
Henri had er geen erg in dat het zondag was, waardoor de sluis pas om 10.00 werd bediend.
De sluis in Gorinchem ging wel direct voor de Orm open.
Op het Merwedekanaal het bekende konvooi varen.
Bij de sluizen in Vianen en Nieuwegein stond de sluis net aan de andere kant open dus moest er even gewacht worden, altijd prettig om een praatje met de andere schippers te maken.
In Niewegein werd afgemeerd in de passanten haven PLETTENBURG.
De volgende dag zouden er twee opstappers komen.
24/8 Zoals vermeld was het onderwaterschip dit jaar geteerd.
Dat was gedaan in een loods van een plaatsgenoot van Henri.
Het was dus niet meer dan logisch dat deze met zijn vrouw een dagje met de Orm zouden meevaren.
Vandaag zou het over de Hollandse IJssel naar Hekendorp gaan.
De daar aanwezige sluis, onder de weg, is uniek in zijn soort en wordt nog met de hand bediend.
Het was een prachtige zonnige dag, varen in een mooi landschap, dus iedereen had genoten.

25/8 Over de Dubbele Wederik naar Nieuwerbrug.
Vandaar uit over de Oude Rijn naar Alphen aan den Rijn omdat :
Ten eerste bij een eerder bezoek aan de w.s.v. ALPHEN AAN DEN RIJN was gebleken dat het een rustige haven was met aardige mensen.
Dat bleek ook nu weer, want de dienstdoende havenmeesteres en haar man stelden alles in het werk om het Henri zo prettig mogelijk te maken.
Ten tweede had de Orm in 2003 meegedaan aan het 5de lustrum van de roeivereniging Alphen aan den Rijn.
Het zou leuk zijn om de organisator van dat evenement weer eens te ontmoeten.
Cees kwam ’s avonds al aan boord met een oorlam.

26/8 Met Cees aan het roer over de Braasemer en de Kaag naar de ringvaart van de Haarlemmermeer.
Omdat hij ’s middags weer moest werken stapte hij in Lisserbroek af om met de bus terug te gaan.
De Orm kon op de centimeter onder alle bruggen in Haarlem doorvaren, zonder bediening.
Toch niet eerlijk dat men dan toch doorvaartgeld moet betalen.
Het einddoel van deze dag was Spaarndam.
De grote wens van Henri was om eens met de Orm in de sluiskolk van Spaarndam te overnachten.

Niet alleen omdat dit de oudste sluis van Nederland is maar ook omdat de dochter van een oud collega daar woont.
De sluis is normaal gesproken niet meer in bedrijf.
Maar omdat er dit jaar werkzaamheden aan de grote sluis in Spaarndam worden verricht ging het verhaal dat de oude sluis weer bediend werd.
Dit zou dus dé kans zijn om de wens in vervulling te doen gaan.
Maar wat bleek, de sluis werd alleen in het weekend bediend en niet iedereen was hier blij mee, het verstoorde de rust.
Als men zo van rust en een nostalgisch plein houdt zouden de auto’s hier ook weg moeten.
Op werkdagen was de sluis dicht en er werd geen uitzondering gemaakt om de Orm binnen te laten.

De Orm moest dus buiten de sluiskom een ligplaats kiezen.
Uiteraard was dit een grote teleurstelling.
Gelukkig maakte de hartelijke ontvangst van Angelique en haar man veel goed.

Spaarndam

Wat echter de overnachting in Spaarndam echt onplezierig maakte was het opgestuwde kroos.
Het was al een paar dagen zuidelijke wind, de grote sluis ging door de werkzaamheden minder open, het was al geruime tijd warm weer geweest.
Allemaal redenen waardoor al het kroos van het Spaarne in Spaarndam was opgehoopt.
Maar dit was geen gewoon kroos, het leek wel verf.
Toen een stukje touw in het water kwam was het meteen groen en was niet meer schoon te krijgen.
En stinken dat het deed !
Dat was niet fijn om onder een stukje tentdoek in te moeten slapen in die geur.

27/9 Zoals altijd wanneer, de Orm op we naar huis was, regende het.
Door de werkzaamheden aan de sluis moest 2 uur gewacht worden op bediening.
Op het Noordzeekanaal is het altijd een mooi gezicht om de vleugelboot van Amsterdam naar IJmuiden te zien varen ( vliegen).
Hierna werd Nauerna snel bereikt.
Een bord met het nieuwe 06 nummer van de sluis ontbrak, dus het duurde een tijd voordat de sluis bediend werd.
Via de Nauernase Vaart naar De Woude.
Zoals al jaren de gewoonte is, als laatste stop, werd hier aangelegd om iets te nuttigen.
Nu was het nog maar een klein stukje naar Alkmaar via het Noord-Hollands kanaal en het kanaal Alkmaar-Kolhorn naar Broek op Langedijk.