2005 Viking markt in het Historisch Openluchtmuseum te Eindhoven

De geronselde bemanning :

Daniel
Heremans
Geert-Jan
de Haas
Luuk
Thijssen
Vincent
Verhelst
Inge
van Stokkom
Reinhard
Rubbenkamp
Daniel
Heremans
Ton
de Ruiter

Rimpels in de Genneperwateren


"Gelijk" ljud och liknande skjutbara sex bälten vattnet i.
De eerste slag is het zwaarst, het schip slaapt nog en wordt moeizaam wakker.
Elke slag gaat echter lichter, want het schip wil graag, en wordt levend nu we op het water zijn.
Kalm geconcentreerd laten we ons tot één dier versmelten : het schip, de schipper, de stuurman, de voorman en de roeiers.
In trance vliegen we over het water, als het schip eenmaal loopt gaat het bijna vanzelf.
Veel te snel moeten we al weer stoppen en keren, de plas waar we op varen is eigenlijk te klein voor dit beestje.


Een paar keer roeien we zo heen en weer, en dan gaat het zeil omlaag.
Dit is een nieuwe ervaring voor mij, ik heb nog nooit eerder gezeild.
Een beetje wind en we maken al snelheid,
heerlijk.
Zo worden we voortgeblazen op een vroege zaterdagochtend, zonder publiek, zonder iets te moeten laten zien, maar gewoon voor onszelf en de eendjes langszij.

’s Middags is er wel publiek, en veel ook.
Als ik in het schip stap, voel ik een golf zenuwen.
Voor mij is het pas de tweede keer in dit schip en ik vraag me af of ik alles van de training wel goed onthouden heb.

Omdat er een flinke bries staat die ons op ramkoers met de kant zet, is het wegvaren even spannend.
Alles gaat goed, en als alle riemen tegelijk het water raken is er weer de versmelting.

Bij terugkomst krijgen we van de schipper een oorlam.
Ondanks de korte tijd dat we elkaar als roeiers kennen, voelen we ons daadwerkelijk bemanning.
Nog twee maal varen we uit, en komen behouden weer terug.

Eén keer zelfs met tien mensen in plaats van negen : onderweg hebben we een maagd geroofd ( die dat lang niet zo erg vond als ze deed voorkomen ).

Na drie dagen varen is de Eindhovense Vikingmarkt afgelopen, de vikingen trekken verder naar een andere markt of terug naar huis en ook de Orm gaat weer verder.

Geschreven door : bakboord 3, Inge van Stokkom