VIKING SAIL 2000
L’Anse aux Meadows
De bemanningsleden :
 |
|
|
 |
|
 |
Charles Audette |
|
Danusia Wiazowski |
 |
|
 |
| David Bergesen |
|
David Tilden |
 |
|
 |
| Elaine Audette |
|
Gail Klinck |
 |
|
 |
| Henri Houben |
|
Ieva Dobbin |
 |
|
 |
| Jennifer Blake |
|
John Lind |
 |
|
 |
| Lisa Earle |
|
Pat Oliver |
 |
|
 |
| Steven Cook |
|
Yvonne Houben |
HET MAKEN VAN GESCHIEDENIS
In de late namiddag van 22 juli vertrokken zes moderne Vikingen uit Massachusetts om deel te nemen aan het maken van geschiedenis in L’Anse aux Meadows, Newfoundland Canada.
We gingen terug in de tijd om deel te nemen aan de opvoering van de eerste landing van Leif Ericson 1000 jaar geleden.
Onze reis voerde ons over meer dan 1000 land-mijlen en 15 uren op veerboten.
We brachten ons eigen "kampement" mee bestaande uit een Vikingtent, bed, kookpot, driepoot, alsmede werktuigen voor het koken en de jacht en veel kopieën van Viking zwaarden en messen.
We werden samengevoegd met vier andere moderne Vikingen uit Canada en met de kapitein van de Orm en zijn vrouw om deel te nemen aan Viking Sail 2000.
We gingen naar Norstead, L’Anse aux Meadows.
Norstead is een nieuw opgezet handelscentrum dat het dagelijkse leven ten tijde van de Vikingen doet herleven.
Het is gelegen vlak bij de plek waar Leif Ericson 1000 jaar geleden is geland.
Het kampement brengt je terug in de tijd om de geschiedenis en de kultuur van de Vikingen te laten zien.
Er is veel te zien of te doen zoals het maken van werktuigen, spiegelgevechten, verhalen van ontdekkingen, behendigheidsspelen, een Viking huis waar eten op een open vuur in een kookgedeelte wordt klaargemaakt en opgediend wordt zoals de Vikingen dat deden.
Ook is er een kerk en een botenhuis, waar nu het Vikingschip Snorri in ligt.
De Snorri is een gift van de bouwer Hodding Carter en maakt nu deel uit van Norstead.
We zijn er trots op dat wij er bij waren toen de Snorri aan land kwam en voorzichtig in het botenhuis werd getrokken en gerold naar zijn laatste bestemming ter bezichtiging voor de toekomstige bezoekers.
Het schip was gebouwd even buiten Bath Maine en had sinds 1998 al vele havens bezocht.
Dit jaar nam hij deel aan de vloot die op 28 juli in Norstead aan kwam.
We maakten deel uit van de bemanning van de Orm, een Vikingschip gebouwd door zijn kapitein Henri Houben uit Nederland.
Henri heeft het schip gebouwd als replica van het Oseberg Vikingschip dat in Noorwegen is ontdekt en nu in een museum ligt.
Toen Henri het museum bezocht werd hij verliefd op het schip en besloot dat hij het wilde nabouwen.
Hij had geen tekeningen maar heeft het schip uit zijn geheugen gebouwd, het duurde 5 jaar om dit te volbrengen.
Hij heeft met het schip gevaren in Nederland, Noorwegen en Zweden en de afgelopen 25 jaar vele havens bezocht.
Hij was gevraagd om het schip naar L’Anse aux Meadows te brengen om deel te nemen aan de vloot.
Na vele maanden van voorbereiding met de Viking Trail Tourism Association besloot hij er voor te gaan.
Dit was de eerste keer dat hij het vervoer van zijn schip aan een ander moest toevertrouwen en hij was erg voorzichtig met het voorbereiden van de reis.
We kwamen in Norstead aan op de avond van 24 juli en ontdekten dat ons schip was beschadigd gedurende het vervoer van Nederland naar L’Anse aux Meadows.
We hadden ons weken voorbereid op de deelneming samen met andere vrijwillige re-enactors om de Orm Norstead binnen te roeien, deeluitmakend van de vloot op 28 juli.
We waren allemaal erg teleurgesteld maar kapitein Henri was er helemaal kapot van.
Het is een prachtig schip, Orm dat betekent slang in het Noors.
Het is gebouwd om licht, snel en flexibel te zijn en de kapitein zag er naar uit om deel te nemen aan de geplande wedstrijden tussen de vele deelnemende Vikingschepen.
Na een bespreking over de situatie met de 9 bemanningsleden en de rest van de groep werd besloten er het beste van te maken, het demonstreren van roeien aan de bezoekers, het voorbereiden van de Viking bruiloft die 29 juli op het schip zou plaatsvinden en het mee roeien op het Zweedse Vikingschip Glad of Gillberga.
De Glad, die ook was overgebracht, had geen volle bemanning bij zich ( een ding heb ik geleerd, een Vikingschip is een "hij" en geen zij ), zodoende werd onze bemanning uitgenodigd om samen met zijn bemanning te roeien in de vloot.
De kapitein moedigde diegene die wilden roeien aan omdat zij nooit meer zo’n gelegenheid zouden krijgen, zes van de bemanning zijn gaan roeien en zij vertelden dat het een goed gevoel gaf om deel te nemen aan een stukje geschiedenis maken :
ze waren opgewonden van blijdschap en ontroerd dat ze deze grote kans hadden gehad.
Toen Charlie en ik voor het eerst hoorden van Viking Sail 2000 hadden we dezelfde gedachte :
We hadden afgesproken om die zomer te trouwen en besloten dat het een goot avontuur zou zijn om te trouwen op een Vikingschip !
De kapitein bood zijn schip aan en hij fungeerde als "koning".
Een groep van Viking reenactors uit Engeland en Denemarken bereidden de ceremonie samen met de kapitein voor.
( Charlie en ik wisten niets van deze voorbereidingen, ons was verteld dat we alleen maar moesten komen opdraven ).
Dus werden de dagen voorafgaand aan Viking Sail 2000 doorgebracht met het oefenen van roeien, de kommando’s leren en opvolgen, ook het konings-roeien.
De kapitein leerde de bemanning de kommando’s in het Nederlands en sloeg op de trommel bij elke slag van de riemen.
Er zijn verschillende tradities afhankelijk van wie er aan boord komt.
Ik was koningin Aasa, genoemd naar de koningin van het Oseberg schip, en Charles was Leif.
Dit waren onze Viking namen !
We besteedden onze dagen op het kampement aan uitleg aan de bezoekers geven over het schip en zijn uitrusting en ook aan roeidemonstraties.
De Orm was neergezet op de rotsige kustlijn op een mooie plek.
Het was er ook koud en winderig en we waren blij dat we onze winterkleding hadden meegebracht en het lange ondergoed !
Ons Viking kampement was een stukje achter het schip opgebouwd, de tent opgezet, samen met de Viking stoel en bed.
De stoel en het bed waren ten behoeve van ons kampement door leerlingen van de Gloucester High School gemaakt.
De tent diende ook als huis voor mijn zoon Steven die besloot op het kampement te wonen samen met de andere Viking re-enactors.
Hij vertelde dat de nachten in het verlengde lagen van de dagen, de re-enactors bleven in kostuum, leefden en kookten hun eten op het kampement, het enige verschil was dat drinken na sluitingstijd was toegestaan, dus het bier en andere alcohol werd voldoende genuttigd.
Het was een hele ervaring voor hem, waar hij door en door van genoot en hij heeft veel nieuwe vrienden gemaakt over de hele wereld.
Gedurende de voorbereiding voor Viking Sail 2000 werd het kampement overspoeld door de media.
Er werd een 50 ton’s aanhangwagen op het kampement neergezet als behuizing voor de TV ploegen en verscheidene satelliet antennes werden rond het kampement geplaatst.
De kameraploegen waren overal, een helikopter vloog rond voor de overzichtsplaatjes en de geluidsinstallatie was oorverdovend !
Het was een niet uit te leggen gevoel, hier waren we in een buitengewoon afgelegen gedeelte van de wereld, een schiereiland 9 mijlen van de kust van Labrador, genoemd ijsberg-route, met een bevolking van het dorp L’Anse aux Meadows van slechts 44 mensen.
De stille ontmoeting van heuvels met de kustlijn, geen brekende golven met hoog water zoals wij die kennen, geen bomen waar de wind door blaast, dan plotseling horen we rock en roll muziek van een oefenende groep voor de 28 ste !
Het was onwerkelijk en de meesten van ons vonden het volkomen misplaatst.
Maar toen de week voorbij ging en we gewend raakten aan de muziek van Keltische volksmuziek, het repeteren van de speeches en het gedrang en gezoem van de overal aanwezige kamera’s, begonnen we ons te realiseren dat dit niet echt was, eigenlijk was het een film op zichzelf !
We maakten deel uit van de media gebeurtenis, Viking Sail 2000 !
Het rustige vissersplaatsje en zijn omgeving had nog nooit zoveel bezoekers gehad.
Er werd verteld dat op 28 juli Norstead 17000 bezoekers heeft gehad !
Ik ben blij dat we er het hele evenement zijn geweest.
We werden aangeraakt door de levensgeesten van die vroegere Vikingen van 1000 jaar geleden.
We waren gekleed zoals zij en gedroegen ons voor een korte periode als zij.
We zagen de landing van de Vikingschepen, op de manier zoals zij dat waarschijnlijk 1000 jaar geleden gedaan hadden, op de plek dicht bij de plaats waar zij dat feitelijk gedaan hadden, en ervoeren de teleurstelling van het niet kunnen mee varen toen de vloot in zicht kwam en werd begroet door onze kapitein Henri met het blazen op de Viking hoorn !
We zagen de Zweedse schepen Thor Viking, Glad of Gillberga, Nortelja, Krampmacken en Aifur, het Noorse schip Mjork en de US schepen Fredraka, Gry Falcoln, Norseman, Snorri en als laatste de Islendingur eindelijk aankomen !
The Islendingur had dezelfde route bevaren als Leif Ericson door een nazaat daarvan.
We geloofden bijna dat we erbij waren toen 1000 jaar geleden Leif Ericson hier aankwam.
Het was een ervaring voor ons leven, een die niet veel mensen hebben :
we hadden het voorrecht daar te zijn om geschiedenis te maken en we waren blij dat we gegaan waren.
Op de 29ste was het weer koud en regenachtig maar we hadden onze Viking bruiloft, kompleet met het zout van de aarde en het brood van het leven.
Als Leif’s belangrijkste vrouw kreeg ik de sleutel van de voorraadkast overhandigd, we dronken bier uit de hoorn en deze werd doorgegeven aan alle aanwezigen om ons geluk toe te wensen, daarna werd de rest van het bier op de grond gegoten als eerbewijs aan de goden.
Een van onze nieuwe vrienden bezocht het kampement en had een bessentaart gebakken welke Charlie met zijn zwaard in stukken sneed ( we hadden geen mes ) en met onze gasten deelden !
We werden geinterviewd door de Canadese radio en onze bruiloft was ’s avonds op het CBC nieuws dus voor een paar dagen waren we beroemdheden in Canada !
Het was een opmerkelijke trouwerij op een prachtig Vikingschip waar we allemaal van zijn gaan houden.
Op de dag na de bruiloft was Norstead alweer bijna verlaten, een paar plaatselijke mensen kwamen op bezoek, diegenen die zich niet wilden mengen met de 17000 bezoekers, maar de media waren weg, we konden de zeevogels weer horen en het zachte uitlopen van de golven op de kustlijn.
De volgende dagen werden besteed aan het afwikkelen, het ontmoeten van anderen op het kampement, het bezoeken van L’Anse aux Meadows en het houden van een barbeque voor alle bemanningsleden.
Toen de week voorbijging moesten we ons voorbereiden op het vertrek, het aftuigen van de Orm voor zijn reis terug naar Holland en afscheid nemen van onze vrienden.
Viking Sail 2000 en ons bezoek aan Newfoundland was "eens in je leven" dat maar weinigen zullen ervaren.
Alles bij elkaar een prachtige ervaring gedragen door het Vikingschip Orm en zijn bemanning.
De Orm is op de weg terug naar Holland, de kapitein zal hem repareren en misschien eens, zullen we de gelegenheid krijgen hem licht, flexibel en snel te zien varen door de golven waar hij thuis hoort.
Henri’s liefde voor de Oseberg kan mysterieus gevonden worden, maar een paar jaar geleden ontdekte Henri’s zoon tijdens onderzoek naar de geneologie van de familie dat Henri een afstammeling was van Koningin Aasa van de Oseberg.
De "sleutel" die ik aangeboden kreeg was eigenlijk de sleutel van de stad Oslo van Noorwegen, welke Henri jaren geleden werd aangeboden.
Ik was vereerd dat hij mij deze voor de gebeurtenis leende.
geschreven door Elaine (Cesarini) Audette
De schepen van de Viking vloot :
© Copyright H.A. Houben
